Warme betrokkenheid
Na drie weken Egypte zijn we inmiddels al aardig vertrouwd geraakt met de sfeer in Caïro en de school waar we vrijwilligerswerk verrichten. In de school ervaren we een warme betrokkenheid. Het lijkt een eiland waar in vrijheid over Jezus kan worden gesproken en over Hem wordt gezongen. De leerlingen staan elke ochtend in rijen opgesteld en zingen met Afrikaans ritme Engelse liederen met sierlijke bewegingen. Vervolgens is er een Bijbelstudie op het schoolplein. Dit raakt ons wel. We zijn dankbaar dat we op knelpunten worden ingezet door te helpen bij een zwakke administratie en door het bijspijkeren van leerlingen die erg achterlopen. We hebben ook een fijne start kunnen maken door de goede opvang via een collega van de NEM.

Op weg naar de Nijl

Op 25 januari, de Dag van de Revolutie’, hadden we een vrije dag. We besloten om naar een van de vele dammen in de Nijl te gaan. In onze reisgids stond dat de aanmeerplek van de boot die daarnaar toe ging bij de Nijltorens zou zijn. Met de metro gingen we die kant op, maar doordat we even niet opletten stapten we te laat uit. Wat nu? Nou, niet getreuzeld, we zouden via Google Maps gewoon de weg wel vinden naar die afmeerplek. Onderweg kwamen we de mooiste taferelen tegen: Paarden met karren afval en veel kleine werkplaatsen waar ijzeren deuren werden gemaakt.

Uiteindelijk kwamen we bij de Nijl uit. Al vragend ontdekten we dat we aan de verkeerde kant van de Nijl stonden. Nog verder lopen langs deze drukke wegen was geen optie. Dan maar een tuk tuk nemen naar de overkant. Na wat onderhandelen zaten we al slingerend om de gaten in de weg te ontwijken op de doorgezakte stoelen. Enthousiast dat we ons doel hadden bereikt liepen we naar beneden om een ticket voor de boot te kopen. Toch even vragen welke kant de boot op ging… de tocht ging naar een eiland in de Nijl, namelijk Zamalek en de boot was eigenlijk een pontje in plaats van een lijnboot naar de dam. We vonden het al heel leuk om even op de Nijl te varen en besloten wel te zien waar we dan terecht kwamen. Al zwervend vonden we een fantastisch park op dat eiland waar kunstige rotsen waren nagemaakt die een Gaudi-achtige stijl hadden. We maakten leuke contacten met verschillende Egyptenaren die graag met ons wilden praten en vaak ‘welcome’ riepen als ze ons zagen. Wat een dag!

Gebedspunten
Dit land kent veel armoede en heeft zeker gebed nodig. Zouden jullie willen bidden voor:

1. De kwaliteit van het onderwijs in Egypte.
2. Bid voor de armen die bij de ontwaarding van de Egyptische pond in nog meer armoede terecht komen.
3. Bid voor vernieuwing van de oude stad waar veel verpaupering is.
4. Bid voor de regering.

Hartelijke groet, Timen en Corry