Na een voorspoedige oversteek over de Jordaan ben ik op 16 juni aangekomen in Jeruzalem. Inmiddels heb ik alweer twee weken gewerkt bij Hineni, een humanitair restaurant in Jeruzalem.

Maaltijden worden klaargemaakt en dagelijks weggebracht naar lokale projecten. Ook delen we maaltijden uit aan individuen. Logischerwijs moet er elke dag een lading aan verse groenten gesneden worden en nadat de kok alles heeft klaargemaakt en het eten is afgekoeld, moeten ook de bakjes gevuld worden die dan de volgende dag weer kunnen worden uitgedeeld. Als we om 12 uur een eind zijn met het werk, komen stukje bij beetje de mensen binnendruppelen. Zij kunnen tot half 2 een warme maaltijd komen nuttigen.

Via de sociale dienst krijgen de mensen een verwijzing waarmee ze aanspraak kunnen maken op de hulp van Hineni. Sommige mensen leven op straat, anderen hebben wel een dak boven hun hoofd, maar kunnen zich geen warme maaltijd veroorloven. Hoewel het werk vrij routinematig is, zijn de interacties iedere keer weer verassend. Veel mensen kunnen goed met elkaar door één deur, maar soms moeten de gemoederen ook tot bedaren gebracht worden.

Er zijn mensen vol vrolijkheid, maar ook mensen bij wie de eenzaamheid van hun gezichten is af te lezen. Een Aziatische professor, gevluchte studenten uit Rusland/Oekraïne, een gelovige Afro-Amerikaan, een vrouw die met iemand praat die er helemaal niet is, een moeder met een dochtertje van zo'n 6 jaar in een kinderwagen, mannen met én zonder keppel, een man die netjes in pak komt, en een man voor wie de tafel buiten de deur gedekt moet worden omdat het helaas echt te onhygiënisch is en ga zo maar door. Mooie en schrijnende momenten wisselen zich af. Bij Hineni kunnen de mensen gewoon even zichzelf zijn en worden ze gezien.

Ook kwam er een echtpaar van wie een neefje was omgekomen bij een aanslag op de Westoever op 20 juni. Emotioneel haalde de man een foto van zijn neefje en een krantenkop van het incident uit zijn broekzak. Afgelopen week kwamen hij en zijn vrouw weer, de foto en krantenkop droeg hij nog steeds bij zich. Hij bedankte ons hartelijk voor het eten en na een bemoedigende knuffel van een van de vrijwilligers vertrokken hij en zijn vrouw. Bij Hineni konden ze hun verhaal even kwijt.

Nadia is in april 2023 als Baanbreker uitgezonden naar Amman, Jordanië. De laatste paar weken brengt ze als Baanbreker door in Jeruzalem.