Aan tafel!

“Drie keer de ene kant en drie keer de andere kant wassen." Dit zegt de Joods Australische Diëtiste met een glimlach tegen mij wanneer ik start met het handen wassen in haar koosjere keuken in Jeruzalem. Ze heeft een rode jurk aan en een mooi gekleurde sjaal in haar gekrulde zwarte haar. In het huis heb ik al verschillende herkenbare Joodse elementen gespot. Een menorah, Hebreeuwse boeken, een warmhoudkast voor het eten en lampen die op een tijdschakelaar werken. En tussen de vele foto’s aan de muur zie ik een foto hangen, van een van haar zonen die de bar mitswa heeft gedaan.

Misschien heb je het al geraden, maar ik bevind mij samen met drie andere volunteers bij een echte sjabbatmaaltijd. Zo is er bijvoorbeeld al gezongen en is het brood en wijn gezegend. De diëtiste is een collega van ons hospitaal in Jeruzalem. Zij heeft ons uitgenodigd om samen met haar gezin mee te eten.

Janine Spelt, BaanBreker Jeruzalem.

Zo, mijn hand is nu 3 keer gewassen op naar de andere hand. Ik denk terug aan een aantal weken geleden wanneer ik ook mijn handen aan het wassen was, dit was in een compleet andere setting. Ik waste mijn handen na een heuse Iftarmaaltijd. Een maaltijd dat na zonsondergang wordt gegeten tijdens de ramadan. Een Arabische leeftijdgenoot had met zijn enthousiasme ons als volunteers uitgenodigd in Bethlehem.

De hele dag was er gevast door de familie en vrienden en zodra de zon onder ging werden de eerste gebarbecuede kippenpoten opgegeten. Voordat ik het doorhad waren de meeste al aan hun tweede stuk vlees begonnen. Ik zit aan een lange grote tafel in een groen geverfde woonkamer met familie en vrienden. De tafel staat helemaal vol met eten. “Eet eet” word er tegen mij gezegd. Ik eet net als de anderen zonder bestek en geniet van het eten en probeer te luisteren naar de Arabische gesprekken om mij heen. Meerdere malen wordt er persoonlijk gevraagd of ik nog meer wil eten en of ik echt wel genoeg heb.

Na het eten zie ik een paar collega’s hun handen wassen en beginnen sommige hun eerste sigaret aan te steken, wat nu ook weer mag nu de zon onder is. “Als je klaar bent kan je als je wil ook je handen wassen" zegt met grijze snor, vriendelijke vader en ex-politie tegen mij.

Zo begin ik mijn vettige handen af te wassen. Weer helemaal schoon, net als bij de sabbatsmaaltijd van mijn Joodse collega.

Ik droog mijn handen af aan de wat natte handdoek en denk aan Jezus. Dat Hij vaak kwam eten bij verschillende mensen. Nu kan ik het mij helemaal voorstellen. Het geeft een inkijkje in iemands leven. De groepen "Palestijnen" en "Joden" die op het nieuws worden geschreeuwd krijgen gezichten. Ik mag naar de verhalen luisteren en ik kom tot de ontdekking dat het ook gewone gezinnen zijn. Allemaal gemaakt door dezelfde God. Er wordt ook gelachen, geplaagd en mooie gesprekken gevoerd.

Ik hang de handdoek weer op. Een andere gedachte over een wassing tijdens een maaltijd komt naar boven. Jezus die tijdens de maaltijd opstaat en de leerlingen zijn voeten begint te wassen. Zoals Jezus de leerlingen zijn voeten wast, mogen wij elkaars voeten wassen, dienstbaar zijn. Kan uitdagend zijn, soms zelfs heel moeilijk. Gelukkig wil God ons daarin leiden, dat kan in het Midden-Oosten of in Nederland, God kent geen grenzen.