Terugblik op een maand vrijwilligerswerk in Jordanië

Ailje & Henriëtte zijn een maand in het noorden van Jordanië geweest om vrijwilligerswerk te doen bij een bijzonder project. De mensen van de organisatie bezoeken ouders van kinderen met een ernstige beperking en helpen hen in de zorg en ontwikkeling van hun kind. Ook is er een huis dat, wanneer het klaar en ingericht is, kinderen tijdelijk op kan vangen om de gezinnen te ontlasten. Graag delen ze met jullie over hun tijd daar.

Leven en werken in Jordanië is heel anders dan ik (Henriette) had gedacht. We zijn in geloof deze kant op gegaan, omdat de deur naar een ander land op de Heerbaan dichtging. De roep van hier kwam en we zijn biddend plannen gaan maken en daar zijn we dan!

Het huis dat ze gebruiken is een prachtig gebouw, maar helaas nu nog zonder inventaris. Alle spullen staan in Bethlehem op transport te wachten. Het gebouw heeft een lekkend dak, stopcontacten moeten gerepareerd worden en er zijn nog veel meer kleinere klussen. Ailje is er maar druk mee. Er werken acht zeer gedreven mensen die allemaal een hart hebben voor kinderen met een beperking, en de cliënten en hun families de liefde van God willen laten zien.

Je denkt misschien wat doen acht mensen in een leeg gebouw? Dat dacht ik ook de eerste dag toen ik iedereen zag zitten. Een gemêleerd gezelschap dat uit Tunesië, Canada, Amerika, Albanië, Egypte, Engeland en Nederland komt. Er is ook een jonge Jordaanse vrouw die Arabische les geeft en een Jordaanse man die allerlei administratieve zaken regelt.

We beginnen iedere ochtend met bijbelstudie en gebed met het hele team. Daarna hoort iedereen wat hij/zij die dag gaat doen, welke kinderen bezocht gaan worden en wie naar welk gezin gaat. De casus wordt besproken en één van de werkers spreekt een gebed uit. De teams overleggen wat voor speelgoed, spelletjes of boekjes ze meenemen. Vaak is er voor iedere gezinslid ook iets lekkers. De kinderen die bezocht worden zijn soms erg verwaarloosd of zijn met hun ouders gevlucht. Je ziet de meest schrijnende situaties tijdens de bezoeken. Gelukkig is er alle ruimte om met elkaar over je emoties te praten.

Naast de huisbezoeken viert de creativiteit hoogtij. Van verpakkingsmateriaal en met heel weinig middelen worden de leukste spelletjes en sensory boards gemaakt. Deze zijn afgestemd op de behoefte van de kinderen. Dus ik mag naast de huisbezoeken ook creatief bezig zijn. Nooit gedacht dat ik zou gaan haken of breien in Jordanië.

We zijn meestal tot 17.00 uur in het centrum en gaan dan naar 'huis' waar we met elkaar zorgen dat we kunnen eten. Het gezin bij wie we in huis wonen telt zes personen, een vrijwilliger woont bij het gezin in en nu zijn wij ook van de partij. Gezellige boel dus.

Zomaar een indruk van onze tijd in Jordanië, we kijken terug op een geweldige tijd.